2013
2013 Op de wind
Bij het zien van moderne windmolens is er niets wat ons onmiddellijk aan de Middeleeuwen doet denken. Toch hebben deze stalen reuzen hun bestaan te danken aan de Standerdmolen die in de tweede helft van de Middeleeuwen in het Brabantse landschap opdook. Doordat de kop van de molen draaibaar was, kon de molen ‘op de wind’ worden gezet, zodat men voortaan bij iedere windrichting de vrij beschikbare kracht van de wind kon benutten. In het huidige tijdperk van groene energie is deze efficiëntie onmisbaar en hoewel tegenwoordig de rol van deze oude molens bijna is uitgespeeld, leeft de Middeleeuwse vinding door in de aanleg van nieuwe windmolenparken. Startnummer14 Jaar deelname2013 PrijzenGeen prijzen JURY SPEL: Het spel van de figuranten maakte het onderwerp inhoudelijk breder en meer humoristisch ( en dus ook vermakelijker, originele vondsten zoals toupet en “potloodventer”).De spelers gingen goed op in het spel, met name op de wagen, en namen ieder hun aandeel heel serieus. Het spel van het voorste deel waarin de wit-rode windtunnel had naar de mening van de jury wat uitbundiger en krachtiger, en daardoor meer zichtbaar, moeten zijn. OVERDRACHT: De samenhang was voor de jury in zoverre duidelijk dat elk onderdeel op zich wel met “Op de Wind” te verbinden was, maar dat de presentatie als geheel teveel als een optelsom ervaren werd. De vele verschillende inhoudelijke onderdelen zouden meer verbonden kunnen zijn door bijvoorbeeld verbanden in spel of vormgeving. ARTISTIEK-TECHNISCHE UITVOERING: De windtunnel, het landschap en ook de metamorfose van de molens is helder en technisch verzorgd vormgegeven. De vertakkingen van de windmolens geven tegelijk een dromerig en futuristisch beeld). De overgang van ene naar andere molen komt tot stand via stapsgewijze kleur en materiaalveranderingen. Dat kan spannender door de metamorfose op meerdere vlakken van de vormgeving van de molens te laten plaatsvinden. (De totaalvorm is bijvoorbeeld overal hetzelfde waardoor de verrassing in het kijken snel weg is ) De jury vond het een gemis dat op de een of andere manier het tijdsverloop dat de molens suggereren niet is terug te vinden in de scènes die onder de molens gespeeld werden. Dat werkt versnippering in de hand. TOTAALPRESENTATIE: Er is erg veel waardering voor de variëteit waarmee men op het thema is ingegaan. Met die fantasie is het wel extra moeilijk het totaal als een eenheid te presenteren. Dat onderdeel is naar onze mening onderschat, waardoor alle op zich goede en interessante ideeën helaas wat minder krachtig overkwamen.